Terug naar de lage landen

29 juli vertrek uit Oostenrijk.
Het regende en voor de eerste keer aten we binnen! Buiten regende het niet hard, maar wel constant. Toen wij het dal verlieten, was het droog en zag je de wolken uit de dennen omhoog kronkelen. We namen een heel klein stukje A12 richting west en gingen eraf bij Imbist. Richting Fernsehpass bleek ( ook al waren we vroeg) dat wjj niet de enigen waren. In tegenstelling tot de Passo Rollo deze maandagochtend, is dit 1 sliert van auto's, caravans en vrachtwagens. Het tempo van rijden is laag en dat komt het beleven van het uitzicht ten goede. Het is zo'n brede weg dat ik een aanhanger (in de binnenbocht) niet in de weg zit als we een haarspeldbocht tegelijktijd nemen. Nog 1x koffie met uitzicht op de bergen, we gaan de weg af bij het zusje van de Plansee ( Hiemsee?) en genieten van koffie met kwetschenkuchen jn de zkn met zicht op meer en bergen met op de achtergrond 5 koeien met bel, die speciaal voor de toeristen de bel zijn aangebonden. We continueren richting Fussen. Een hele rustige grote weg volgt. Tot even voorbij Ulm we een uur in de file staan, hadden op de verkeersberichten al gehoord dat er een LKW in vlammen was opgegaan. Toen wij langszij kwamen was het onderstel al geborgen met een enorme kraan, de cabine was weg en op een andere dieplader stonden twee totaal uitgebrandde tractoren. Je kon de brand nog ruiken. Afinn, jammer van de tijd, maar voor ons geen schade. Bij Rotenburg an der Tauber van de weg en ons gemeld bij de camping. Het was weer aan het regenen, dus binnen gelunched en de regen afgewacht. Toen met de camper terug naar het dorp. Het is een middeleeuws stadje, wat gedeeltelijk is verwoest in de WOII. Met internationale gelden is een woonwijk v er enieuwd en de stadsmuur hersteld. We liepen eerst naar het raadhuis, daar moet zich iets afspelen op het hele uur, maar we waren net te laat, toen naar de Jacobskerk, daar pikten we net een orgelconcert mee. Toen over de stadswallen gekeken en een deel van de stadswallen bewandeld. De torens/poorten bij de stadswallen zijn heel specifiek. We lopen tot er echt niets meer te zien is, behalve een museum. Dan kiezen we een restaurantje in de rustig wordende stad. De Japanners zin terug naar hun bussen, de bewoners zitten binnenshuis en de toeristen zitten aan de piepers op de camping, althans niet alle toeristen... Dit was een leuke stop, morgen laatste dag, Romantische strasse...