D-day meisjes ophalen van het vliegveld
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
18 Juli 2015 | Italië, Cavallino
12 juli onze gasten ophalen
we vertrokken uit Belvedere richting noord naar de snelweg A4. Met het idee dat de camping receptie zou sluiten om 12 uur haastten wij ons richting Cavallino. Even voor 12 uur aldaar bleek dat ze sloten van 13-15 uur!
Maakt niet uit, wij zijn nu op tijd om de tent op te zetten en in te richten, de hangmat operationeel te maken en alles gezellig buiten uit te stallen (met ons plastic plantje van Ikea op de eettafel). De verwachtte reistijd naar Marco Polo is 50 minuten, het is zondag, dus wat drukker... de meisjes landen om 16.15 en wij vertrekken om 15.05!
ECHTER: de eerste file verschijnt al na 30 min, de weg is geheel vastgelopen, we staan tussen de maisvelden en hebben geen idee hoe lang dit gaat duren. Het wordt 16.00 uur en we zijn al een kilometer verder. De temperatuur van de motor loopt op, dus we doen gezellig de verwarming aan. Gelukkig rijden we zo langzaam, dat ik de deur van de cabine open kan houden. Ach, en buiten is het ook al 36 graden, dus dat houdt elkaar in evenwicht. Op een gegeven ogenblik rijdt ons een brandweer auto gegemoet gevolgd door een sliert van auto's, dus dan hebben we het idee dat het leed geleden is... Om 16.30 en 17.00 hebben we contact met de meisjes. Een taxi voor een gedeelte van de route kost 110 euro, dus dat is ook heel wat. We rijden door! Maar dat was maar 2 kilometer en toen werden we omgeleid. Er is een dodelijk ongeluk gebeurd, dan denk ik altijd: niet fjin dat ik in de file zit, maar ik leef nog. Tussen de koren en de maisvelden staan we zolang stil dat we de motor uitzetten. De koelkast rijdt met ons mee, dus tijd voor een koud drankje. Afin, op 17 min afstand van het vliegveld was er nog een auto die dacht verantwoord in te kunnen halen en aan de twee sterren in de voorruit te zien, liep dit toch wat anders af.
Op het vliegveld de meisjes snel gevonden en ingeladen, bijna 19.15!! Terug op de camping hadden we 5 uur gereden over 47 km heen en 47 terug! Ach in Italie bekroon je dat met een lekkere pizza buiten te eten met je kids, wat wil je nog meer?
13 juli naar Venetie
we hadden vorig jaar goede ervaringen opgedaan met de verbinding naar Venetië vanuit deze camping. Even in de bus, overstappen in de boot en naast het San Marcoplein eruit. Voor de meisjes was dit de eerste keer in Venetie. We liepen van het San Marco plein door de stad naar de Rialto brug. Het scheelde zeker 10 graden (warmer) dan vorig jaar. De hoeveelheid Japanners was onveranderd. Helaas stond de brug aan 1 kant in de stijgers.
we wandelden door de kleine straatjes en kochten tomaten voor de maaltijd voor vanavond (Liesl gaat koken). Bij de Mercado pakten we de vaporetto richting Accademia, op het San Stefano plein aten we een pannini en dronken we een heleboel water, de flesjes in mijn rugzak waren op. We kronkelen onze weg door de stad en bewonderen de oude paleizen en mooie hotels met aanlegsteigers. Bij de basiliek van San Marco gaan we na waar we onze tassen moeten afgeven. Voor woensdag heb ik kaartjes, maar die hebben een slottijd van 10 min waarbinnen je moet blijven anders vervallen ze. We pakken de boot terug naar Treporti. Even genoeg indrukken en genoeg gelopen. Thuis is een heerlijk strand met een heerlijke schone zee.
14 juli een strand dag
Een fantas tische plek onder de bomen hebben we. Zelfs de tent van Marjolijn en Annika staat in de schaduw. Na het ontbijt slenteren we naar het strand, willen een bedje huren, maar dit is prive voor Italiaanse militairen en hun gezinnen! Dus halen we onze eigen stoelen. Het zand is bloedheet, dus we lopen iedere keer met onze slippers naar de zee. Als geintegreerden houden we een siesta tussen 13-15 en gaan weer terug. Heerlijk dagje kletsen, slapen, lezen en zwemmen. In de avond nemen de meisjes ons mee uit eten! Super!
15 juli kerkentocht
we ontbijten bijtijds en pakken de bus, boot en komen weer aan de overkant. Vannacht was het erg warm, dus we hebben geen van allen 'zin in de zon' vandaag. We brengen de tassen naar de storage en betreden de kerk. Vorig jaar hebben we met Thijs dit niet gedaan, omdat we geen zin hadden 2 uur in de rij te staan voor een kaartje. Nu had ik op internet al kaartjes besteld.
De basiliek was indrukwekkend door de mozaïeken, maar niet door de grootte. De route is door touwen vastgelegd en alles wat je extra wil zien, het priesterkoor en de schatten kost extra. We willen wel heel graag boven buiten over het plein uitkijken, bij de bronzen paarden. Hier kijk je op de lange rij wachtenden! En richting Dogepaleis en water.
We kopen voor Thijs een das met de leeuw van Venetië en voor Gerard een met gondola's. Ach, Thijs heeft ook toegang tot Gerard zijn dassen collectie... We pakken de vaporetto naar Ferruvia, het grote moderne station. Daar is de buurt duidelijk nieuwer. We vinden een geairconditioned cafeetje met heerlijke broodjes. Dan lopen we naar een volgende vaporetto stop en laten het drukke allerdaagse leven van Venetië op het water aan ons voorbij trekken. Behalve af en toe een kerk ingelopen te zin, wilde ik graag de Santa Maria della Salute zien. Deze kerk is gebouwt als dank dat de pestplaag voorbij was. Het is een mooie sobere kerk, groot en lekker koel. Als we net onze boot voor ons neus zien vertrekken, is dit een goede gelegenheid om te genieten van de Italiaanse gelato. En dan wacht er aan de andere kant weer een afkoelende zee, alhoewel deze ook al 26 graden is.
16 juli afscheid van de meisjes en Venetië
We zij allemaal bijtijds uit bed. Er wordt opgeruimd en gedouchd en dan ontbeten. Haha, die pop-up tent houdt ons ieder jaar weer bezig. Hij is zo uitgepopt, maar moet op een bepaalde manier opgeruimd worden en dat vergeet je dan weer naar een jaar. Zonder noemenswaardig oponthoud zetten we de meisjes weer af op Marco Polo. Dag, tot over twee weken.
wij rijden door naar Rosolina om een plan te maken voor een paar dagen. Een zeer moderne receptie ontvangt ons met airconditioning. Echter dat was het enige goede. We werden met een golfcart rondgeleid om een plek te zoeken. Echter was er geen schaduw door begroeing, dus had men een stellage gemaakt van betonnen palen met netten eroverheen. Je zou in Nederland je camper nog niet eens in zoiets zetten als winterstalling! Echter aan de hoeveelheid seizoensplekken (2500,00 euro voor apr,mei,juni juli en aug) te zien, dachten wij daar wat beperkt over. Het strand was mooi en het zand was schoon, dus daar zaten we later in de middag. De weg ernaartoe, de ss14 was slecht en saai. Er is hier veel industrie en weinig pittoreske dorpjes. Plan : morgen naar Ravenna en San Marino, het stad staatje.
we vertrokken uit Belvedere richting noord naar de snelweg A4. Met het idee dat de camping receptie zou sluiten om 12 uur haastten wij ons richting Cavallino. Even voor 12 uur aldaar bleek dat ze sloten van 13-15 uur!
Maakt niet uit, wij zijn nu op tijd om de tent op te zetten en in te richten, de hangmat operationeel te maken en alles gezellig buiten uit te stallen (met ons plastic plantje van Ikea op de eettafel). De verwachtte reistijd naar Marco Polo is 50 minuten, het is zondag, dus wat drukker... de meisjes landen om 16.15 en wij vertrekken om 15.05!
ECHTER: de eerste file verschijnt al na 30 min, de weg is geheel vastgelopen, we staan tussen de maisvelden en hebben geen idee hoe lang dit gaat duren. Het wordt 16.00 uur en we zijn al een kilometer verder. De temperatuur van de motor loopt op, dus we doen gezellig de verwarming aan. Gelukkig rijden we zo langzaam, dat ik de deur van de cabine open kan houden. Ach, en buiten is het ook al 36 graden, dus dat houdt elkaar in evenwicht. Op een gegeven ogenblik rijdt ons een brandweer auto gegemoet gevolgd door een sliert van auto's, dus dan hebben we het idee dat het leed geleden is... Om 16.30 en 17.00 hebben we contact met de meisjes. Een taxi voor een gedeelte van de route kost 110 euro, dus dat is ook heel wat. We rijden door! Maar dat was maar 2 kilometer en toen werden we omgeleid. Er is een dodelijk ongeluk gebeurd, dan denk ik altijd: niet fjin dat ik in de file zit, maar ik leef nog. Tussen de koren en de maisvelden staan we zolang stil dat we de motor uitzetten. De koelkast rijdt met ons mee, dus tijd voor een koud drankje. Afin, op 17 min afstand van het vliegveld was er nog een auto die dacht verantwoord in te kunnen halen en aan de twee sterren in de voorruit te zien, liep dit toch wat anders af.
Op het vliegveld de meisjes snel gevonden en ingeladen, bijna 19.15!! Terug op de camping hadden we 5 uur gereden over 47 km heen en 47 terug! Ach in Italie bekroon je dat met een lekkere pizza buiten te eten met je kids, wat wil je nog meer?
13 juli naar Venetie
we hadden vorig jaar goede ervaringen opgedaan met de verbinding naar Venetië vanuit deze camping. Even in de bus, overstappen in de boot en naast het San Marcoplein eruit. Voor de meisjes was dit de eerste keer in Venetie. We liepen van het San Marco plein door de stad naar de Rialto brug. Het scheelde zeker 10 graden (warmer) dan vorig jaar. De hoeveelheid Japanners was onveranderd. Helaas stond de brug aan 1 kant in de stijgers.
we wandelden door de kleine straatjes en kochten tomaten voor de maaltijd voor vanavond (Liesl gaat koken). Bij de Mercado pakten we de vaporetto richting Accademia, op het San Stefano plein aten we een pannini en dronken we een heleboel water, de flesjes in mijn rugzak waren op. We kronkelen onze weg door de stad en bewonderen de oude paleizen en mooie hotels met aanlegsteigers. Bij de basiliek van San Marco gaan we na waar we onze tassen moeten afgeven. Voor woensdag heb ik kaartjes, maar die hebben een slottijd van 10 min waarbinnen je moet blijven anders vervallen ze. We pakken de boot terug naar Treporti. Even genoeg indrukken en genoeg gelopen. Thuis is een heerlijk strand met een heerlijke schone zee.
14 juli een strand dag
Een fantas tische plek onder de bomen hebben we. Zelfs de tent van Marjolijn en Annika staat in de schaduw. Na het ontbijt slenteren we naar het strand, willen een bedje huren, maar dit is prive voor Italiaanse militairen en hun gezinnen! Dus halen we onze eigen stoelen. Het zand is bloedheet, dus we lopen iedere keer met onze slippers naar de zee. Als geintegreerden houden we een siesta tussen 13-15 en gaan weer terug. Heerlijk dagje kletsen, slapen, lezen en zwemmen. In de avond nemen de meisjes ons mee uit eten! Super!
15 juli kerkentocht
we ontbijten bijtijds en pakken de bus, boot en komen weer aan de overkant. Vannacht was het erg warm, dus we hebben geen van allen 'zin in de zon' vandaag. We brengen de tassen naar de storage en betreden de kerk. Vorig jaar hebben we met Thijs dit niet gedaan, omdat we geen zin hadden 2 uur in de rij te staan voor een kaartje. Nu had ik op internet al kaartjes besteld.
De basiliek was indrukwekkend door de mozaïeken, maar niet door de grootte. De route is door touwen vastgelegd en alles wat je extra wil zien, het priesterkoor en de schatten kost extra. We willen wel heel graag boven buiten over het plein uitkijken, bij de bronzen paarden. Hier kijk je op de lange rij wachtenden! En richting Dogepaleis en water.
We kopen voor Thijs een das met de leeuw van Venetië en voor Gerard een met gondola's. Ach, Thijs heeft ook toegang tot Gerard zijn dassen collectie... We pakken de vaporetto naar Ferruvia, het grote moderne station. Daar is de buurt duidelijk nieuwer. We vinden een geairconditioned cafeetje met heerlijke broodjes. Dan lopen we naar een volgende vaporetto stop en laten het drukke allerdaagse leven van Venetië op het water aan ons voorbij trekken. Behalve af en toe een kerk ingelopen te zin, wilde ik graag de Santa Maria della Salute zien. Deze kerk is gebouwt als dank dat de pestplaag voorbij was. Het is een mooie sobere kerk, groot en lekker koel. Als we net onze boot voor ons neus zien vertrekken, is dit een goede gelegenheid om te genieten van de Italiaanse gelato. En dan wacht er aan de andere kant weer een afkoelende zee, alhoewel deze ook al 26 graden is.
16 juli afscheid van de meisjes en Venetië
We zij allemaal bijtijds uit bed. Er wordt opgeruimd en gedouchd en dan ontbeten. Haha, die pop-up tent houdt ons ieder jaar weer bezig. Hij is zo uitgepopt, maar moet op een bepaalde manier opgeruimd worden en dat vergeet je dan weer naar een jaar. Zonder noemenswaardig oponthoud zetten we de meisjes weer af op Marco Polo. Dag, tot over twee weken.
wij rijden door naar Rosolina om een plan te maken voor een paar dagen. Een zeer moderne receptie ontvangt ons met airconditioning. Echter dat was het enige goede. We werden met een golfcart rondgeleid om een plek te zoeken. Echter was er geen schaduw door begroeing, dus had men een stellage gemaakt van betonnen palen met netten eroverheen. Je zou in Nederland je camper nog niet eens in zoiets zetten als winterstalling! Echter aan de hoeveelheid seizoensplekken (2500,00 euro voor apr,mei,juni juli en aug) te zien, dachten wij daar wat beperkt over. Het strand was mooi en het zand was schoon, dus daar zaten we later in de middag. De weg ernaartoe, de ss14 was slecht en saai. Er is hier veel industrie en weinig pittoreske dorpjes. Plan : morgen naar Ravenna en San Marino, het stad staatje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
