Richting noord in file en haarspeldbochten
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
25 Juli 2015 | Italië, San Martino di Castrozza
24 juli, vrijdag noordwaarts
Ons plan was nu wat natuur, dus over een groene weg door de Chianti velden. Ten noorden van Siena voerde de weg ons langs 3000 fotopunten: de olijfgaarden, de wijnvelden, de typische kerktorens en dit gecombineerd op heuvels die af en toe door een hoge rots werden overtroffen. Prachtige schilderachtige uitzichten over mooie huizen en heuvels met cypressen. We waren vroeg begonnen en toch wordt het vergezicht al beinvloed door de waas van de hitte. Als je af en toe het verkeer voorbij laat gaan, kun je heel rustig rijden en genieten. Bij Florence komen we op de grote weg, die wij gepland hadden naar Modena te nemen. In warmte en file vroegen wij ons af wat wij nog een nacht in dit warme gebied gingen doen. We tikten San Martino di Castrozza in en keken hoe lang de tomtom berekende dat wij daarover zouden rijden...4 uur: doen! Onderweg plukten wij onze souveniers uit een grote supermercado. Echte steile en smalle haarspeldbochten brachten ons in de Dolomiten. Het lijkt wel of we er langzamerhand een patent op hebben: daar waar we aankomen gaat het donderen en bliksemen. Hier ook, kort maar zeer hevig. Een prachtig plekje met mooi uitzicht op de bergen om ons heen, wachtte op ons. Heerlijk, bekend gebied en plotseling 16 graden! Door de receptie werden we attent gemaakt op het feit dat de kok van het restaurant op vrijdag altijd verschillende vissoorten had. Daar hij uit Triest komt, heeft hij ook zinn verse leveranciers! En dat hebben we geweten, ik kan weer in mijn bekende maat 46! Jacobsschelpen als voor, ik wilde graag risotto met garnalen, Gerard had spaghetti met kreeft. De kok stelde voor ons nog iets speciaal te laten proeven: zelfgemaakte gnocchi met grote garnalen! Ik zou niet weten wat ik weer zou eten als ik nogmaals zou mogen kiezen, het was allemaal super lekker. Het hele restaurant zat ook vol met Italianen, die speciaal op vrijdag daar komen eten. Uiteindelijk was het niet vroeg, maar wel koel toen we gingen slapen, ONDER een dekbed!
25 juli Dolomiti
We sliepen tot half 10. Wie had ooit gedacht dat je nog zou verlangen naar koelte! Nu heeft het wel de halve nacht geregend, maar we kunnen toch buiten ontbijten. Door de bossen en langs de bruisende beekjes lopen we naar het dorp, alwaar ik mijn bekende potje honing koop. Dit is een traditie, vroeger nam ik uit de bergen honing mee voor papa. San Martino is een mondain dorp, waat leeft van de wintersport. Je ziet veel liften in de omgeving en grote, luxe hotels. Net hadden we de rekening gevraagd voor onze capuccino ( €3,40 daar krijg je bij ons geen twee koffie voor) toen er een geweldige bui losbarstte. Kort, maar zeer krachtig waaide deze weer over en liepen wij deze keer langs duidelijk gegroeide beekjes terug. De middag lekker lui doorgebracht en de reis voor de komende week gepland. Hier is in een soort kantine uitstekende wifi. Dat maakt het even eenvoudig dit dagboek weer bij te houden.
Nu is het bijna half acht en ga ik kijken of het druk is bij de douches, maar dat zal wel niet. De bergjes zin in wolken gehuld, maar misschien morgen niet....?
Ons plan was nu wat natuur, dus over een groene weg door de Chianti velden. Ten noorden van Siena voerde de weg ons langs 3000 fotopunten: de olijfgaarden, de wijnvelden, de typische kerktorens en dit gecombineerd op heuvels die af en toe door een hoge rots werden overtroffen. Prachtige schilderachtige uitzichten over mooie huizen en heuvels met cypressen. We waren vroeg begonnen en toch wordt het vergezicht al beinvloed door de waas van de hitte. Als je af en toe het verkeer voorbij laat gaan, kun je heel rustig rijden en genieten. Bij Florence komen we op de grote weg, die wij gepland hadden naar Modena te nemen. In warmte en file vroegen wij ons af wat wij nog een nacht in dit warme gebied gingen doen. We tikten San Martino di Castrozza in en keken hoe lang de tomtom berekende dat wij daarover zouden rijden...4 uur: doen! Onderweg plukten wij onze souveniers uit een grote supermercado. Echte steile en smalle haarspeldbochten brachten ons in de Dolomiten. Het lijkt wel of we er langzamerhand een patent op hebben: daar waar we aankomen gaat het donderen en bliksemen. Hier ook, kort maar zeer hevig. Een prachtig plekje met mooi uitzicht op de bergen om ons heen, wachtte op ons. Heerlijk, bekend gebied en plotseling 16 graden! Door de receptie werden we attent gemaakt op het feit dat de kok van het restaurant op vrijdag altijd verschillende vissoorten had. Daar hij uit Triest komt, heeft hij ook zinn verse leveranciers! En dat hebben we geweten, ik kan weer in mijn bekende maat 46! Jacobsschelpen als voor, ik wilde graag risotto met garnalen, Gerard had spaghetti met kreeft. De kok stelde voor ons nog iets speciaal te laten proeven: zelfgemaakte gnocchi met grote garnalen! Ik zou niet weten wat ik weer zou eten als ik nogmaals zou mogen kiezen, het was allemaal super lekker. Het hele restaurant zat ook vol met Italianen, die speciaal op vrijdag daar komen eten. Uiteindelijk was het niet vroeg, maar wel koel toen we gingen slapen, ONDER een dekbed!
25 juli Dolomiti
We sliepen tot half 10. Wie had ooit gedacht dat je nog zou verlangen naar koelte! Nu heeft het wel de halve nacht geregend, maar we kunnen toch buiten ontbijten. Door de bossen en langs de bruisende beekjes lopen we naar het dorp, alwaar ik mijn bekende potje honing koop. Dit is een traditie, vroeger nam ik uit de bergen honing mee voor papa. San Martino is een mondain dorp, waat leeft van de wintersport. Je ziet veel liften in de omgeving en grote, luxe hotels. Net hadden we de rekening gevraagd voor onze capuccino ( €3,40 daar krijg je bij ons geen twee koffie voor) toen er een geweldige bui losbarstte. Kort, maar zeer krachtig waaide deze weer over en liepen wij deze keer langs duidelijk gegroeide beekjes terug. De middag lekker lui doorgebracht en de reis voor de komende week gepland. Hier is in een soort kantine uitstekende wifi. Dat maakt het even eenvoudig dit dagboek weer bij te houden.
Nu is het bijna half acht en ga ik kijken of het druk is bij de douches, maar dat zal wel niet. De bergjes zin in wolken gehuld, maar misschien morgen niet....?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
